صدایی که از آن سو استفاده شده - نقدی بر توهین نامۀ انصار حزب الله بر ضد شجریان

سعی کرده ام تا در این وبلاگ فقط در حوزۀ موسیقی بنویسم و کمتر تمایلات سیاسی ام را در مطالب نشان بدهم.برای این کار دو دلیل داشته ام ، یک ، اینکه مخاطبان وبلاگ از همه نوع اقشار با چند نوع طرز فکر و علایق سیاسی مختلف هستند و ممکن است با دیدن مطالب آلوده به سیاست دید خود را نسبت به وبلاگ عوض کنند و دوم ، اینکه ممکن است با این گونه مطالب راه خود را برای ادامه دادن روند وبلاگ نویسی در فضای کنونی ایران سخت تر و حتی بسته کنم.به همین دلایل ترجیح داده ام تا در وبلاگی دیگر به این مطالب بپردازم.
اما انتخابات اخیر و اتفاقات بعد از آن و گلایه های استاد شجریان از صدا سیما در گفتگو با بی بی سی فارسی و همچنین مطلب انصارنیوز در جواب به این گفته های استاد شجریان و بازتابهایش موجب شد تا چند خطی در این باره بنویسم.


بعد از انتخابات ، صدا و سیما بار دیگر همچون روزهای قبل و بعد از 22 بهمن اقدام به پخش سرودهای اوایل انقلاب کرد این در حالی بود که جمعیت قابل توجهی از شرکت کنندگان در همین انتخابات از نتیجۀ آن ناراضی بودند و در بهت و حیرت به سر می بردند این سرودها در کنار موج پخش فیلم های سینمایی خاک خورده در آرشیو صدا و سیما پخش می شد.سرودهایی که برای هر کدام ماه ها و سالها زحمت کشیده شده ، ولی حتی یکبار نه از صاحبان آثار برای پخش آن در چنین سطحی اجازه گرفته شده و نه حتی یکبار اسم این هنرمندان و خالقان آثار در لا به لای منظره ها و تصاویر انقلابی همراه با سرود دیده می شود !
در همه جای دنیا این حق مسلم صاحب اثر است که اگر زمانی از اثر او ( حتی از ملودی آن ) در هر جایی از دنیا استفاده و یا سواستفاده شد ، هنرمند می تواند آن شخص یا اشخاص را مورد پیگرد قرار دهد.اما ما در ایران می بینیم که یک رسانۀ عظیم دولتی ( نه غیر دولتی و خصوصی ! ) به راحتی آب خوردن ، آثار هنرمندان هم وطن را در هر بازۀ زمانی که صلاح ببیند ، بدون اجازه و بدون ذکر صاحب اثر با توجه به سیاست خودش آنرا پخش میکند.
همۀ علاقه مندان استاد شجریان می دانند که او از هیچکس واهمه و ترسی ندارد ، در اوضاعی که در مملکت پیش آمده و با رویکرد صدا و سیما نسبت به آثار هنری ، و در شرایطی که اکثر راه های ارتباطی قطع شده ، استاد شجریان راهی جز ارتباط با مردم و گفتن حرفهایش از طریق تلویزیون بی بی سی نمی بیند ، همانطور که مردم و دیگر هنرمندان و حتی سیاستمداران ( از جمله مشاوران و نمایندگان ستادهای نامزدها و همسران مهدی کروبی و میرحسین موسوی ) راهی جز این نمی بینند.




شجریان از 24 سال پیش ( سال 64 ) همزمان با انتشار آلبوم بیداد ، ثابت کرد که مانند اکثر هنرمندان که به اوضاع اجتماعی و سیاسی مردم بی اعتنا هستند ، نیست. آلبومی که بخاطر آن استاد شجریان بازداشت و حتی به زندان هم رفت ! در کتاب هزار گلخانۀ آواز صفحۀ 149 ( که منبع این بخش کتاب مصاحبۀ سال 78 استاد شجریان با شبکۀ جام جم است ) ، استاد شجریان این ماجرا را چنین بیان کرده :
" تاریخچۀ اتفاقات اجتماعی ایران در سی سال گذشته در کارهای من فراوان است.کار من همیشه دارای رنگ های اجتماعی بوده است.هرگز هنرم برای هنر نبوده است.آن اوایل که اجازۀ تدوین هم به من نمی دادند.سرِ کاست " بیداد " چند شب مرا بازداشت کردند و یک شب در زندان بودم و تعهد گرفتند که حق تدریس ندارم ! "


اما سایتی با نام " انصارنیوز " دست به یک اقدام مضحک زده و مقاله ای دربارۀ این گفتگوی استاد شجریان با بی بی سی نوشته و آنرا به شیوۀ خودش تفسیر کرده. با توجه به گسترش و بازتاب این خزعبلات در بین مردم لازم دیدم نظر خودم را در این باره بنویسم...
دروغ های پی در پی ، کلمات تمسخر آمیز و گاهاً چاله میدانی و اتهامات بی پایه و اساس در این نوشته موج می زند.بازی با کلمات ، مظلوم نمایی ، خود بزرگ بینی ( شاید هم هالۀ نور ! ) ، استفادۀ ابزاری از تعاریف دینی و مقدسات چون " قرآن " و " شهیدان " ، همگی نشان از ضعف اطلاعاتی و ضعف شخصیتی فرد نویسنده دارد.دروغ ها و ادبیاتی که در این نوشته به کار رفته نمونه ای از ادبیات بالاترین مقام های کشوری این روزهای ما است. ادبیاتی که همۀ ما در مناظره های تلویزیونی نامزدهای ریاست جمهوری از سوی فردی به اصطلاح اصولگرا دیدیم !


بیشتر از این در مورد این مقالۀ لجن آلود چیزی نمینویسم ، چون با این کار همان هدفی که نویسنده دارد و آن " مطرح شدن به وسیلۀ به چالش کشیدن پیشینۀ شجریان " دارد را دنبال کرده ام.این نوشته را در ایـــنــجا بخوانید.
شب پره گر وصل آفتاب نخواهد ؛ رونق بازار آفتاب نکاهد

پ.ن : می توانید تصنیف " ایران ای سرای امید " را با صدای استاد شجریان ، در قسمت موسیقی وبلاگ گوش و دانلود کنید.
+ نوشته شده در سه شنبه نهم تیر ۱۳۸۸ ساعت 12:55 توسط مهدی معتمد
|