دانلود 20 برنامه از تکنوازان ، یادی از موسس این برنامه

با همکاری دوست و همشهری عزیزم ، آقا مهدی ، مطلبی دربارۀ برنامۀ تکنوازان و موسس آن تهیه کرده ایم که مشاهده می کنید.البته اصل کار را ایشان انجام داده اند و من فقط اطلاعات اولیه را جمع آوری کرده ام.به زودی حاصل همکاری ای که چند مدتی است در مورد تصنیف های عارف شروع کرده ایم ، را هم در وبلاگ خواهید دید.جمع آوری اطلاعات دربارۀ موسس این برنامه یعنی استاد میرنقیبی ، کار آسانی نبود اطلاعات موجود حاصل زیر و رو کردن اینترنت و چند کتاب است.کسانی که می توانند مثل همیشه بنده را در کامل کردن این اطلاعات یاری کنند ، بنده پذیرای این لطفشان هستم.

برنامۀ تکنوازان در دهۀ 50 توسط شاگرد برجستۀ صبا ، آهنگساز و نوازنده ویولون ، زنده یاد محمد میرنقیبی ، تاسیس شد.این برنامه که به تکنوازی سازها اختصاص داشت برنامه ای 15 دقیقه بود.به وجود آمدن این برنامه توسط محمد میرنقیبی که در زمان مدریت روح الله خالقی ، مدتی سرپرست برنامۀ گلها نیز بوده ، موجب به یادگار ماندن گنجینۀ آثاری بسیار ارزشمند ، از استادان موسیقی مان شد که قطعاً امروزه از مهمترین راهنماهای هنرجویان موسیقی سنتی است. این برنامه ها از شماره 101 آغاز شده و تا شماره 778 ادامه داشته است .استاد محمد میر نقیبی در 12 اسفند 1302 در مشهد به دنیا آمد و در سال 1324 عازم تهران شدم و به کلاس استاد حسین صبا راه یافت ، میرنقیبی ناظم هنرستان موسیقی نیز بوده.خود استاد میرنقیبی در جایی گفته : " وقتی برای اولین بار در کلاس سرود موسیقی دبستان و آقای زرین فر بودم تأثیرشگرفی در من گذاشت و از آن پس رغبت خاصی به این ساز پیدا کردم پس از آموختن چند درس مقدماتی نزد آقای زرین فر به دلایلی که یادم نمی آید کلاس ایشان را ترک گفتم و در سال 1324 عازم تهران شدم و به کلاس استاد حسین صبا راه یافتم . "

 

اما از بین برنامه های تکنوازان ، آقا مهدی 20 برنامه را گلچین و آپلود کردند که این آثار را در زیر مشاهده می کنید.برای دانلود این آثار هم میتوانید برنامه ها را هم به صورت تک تک ( در 3 سرور  به صورت 3 لینک) و هم به صورت کلی ( در قالب یک فایل 163 مگابایتی ) دانلود کنید.

 

 

1

برنامه شماره 102 -  قطعاتی در سه گاه

فریدون حافظی : تار

اسداله ملک : ویولون

به همراهی ضرب امیر بیداریان

 

لینکهای دانلود : 1 و 2 و 3

 

2

برنامه شماره 113 -  قطعاتی در مخالف سه گاه

هنرمندان : اسداله ملک ، فریدون حافظی

منصور نریمان ، محمد موسوی ، ناصر افتتاح

 

لینکهای دانلود : 1 و 2 و 3

 

3

برنامه شماره 115 -  قطعاتی در شور

هنرمندان : حبیب اله بدیعی

منصور صارمی ، جهانگیر ملک

 

لینکهای دانلود : 1 و 2 و 3

 

4

برنامه شماره 117 -  قطعاتی در سه گاه

هنرمندان : حبیب اله بدیعی

منصور صارمی، جهانگیر ملک

 

لینکهای دانلود : 1 و 2 و 3

 

5

برنامه شماره 124 -  قطعاتی در شوشتری

هنرمندان : اسداله ملک

منصور نریمان ، جهانگیر ملک

 

 

 

ادامه نوشته

پرواز ابرها ، به بهانۀ درخشیدن کیهان کلهر با شهر خاموش

ضمیمۀ امروز روزنامۀ جام جم ( نسل 3 ) مطلبی مفید و خواندنی دربارۀ کیهان کلهر و فعالیت های افتخار آفرین اخیرش در زمینۀ موسیقی بین المللی ، منتشر کرد که شما را به خواندن آن در ادامه دعوت می کنم.چند وقتی بود که کمبود مطلب در مورد این هنرمند گرانقدر را در وبلاگ آواز احساس می کردم.

فـيـلـمـــي را كـــه فـــرانــســيــس كــاپــولا در ســال 2006 ســاخـتــه، ديــده‌ايــد؟ اسـمــش «جــوانــي بـدون جـوانـي» اسـت. خـبـر سـاخـت ايـن فـيـلـم كـه مـنـتـشر شد، پشت بندش رسانه‌ها خبر دادند كه موسيقي متن اين فيلم را «ازوالدو گوليف» آهنگساز مشهور آرژانتيني مي‌سازد و از كيهان كلهر خواسته است كه كمانچه‌اش را بزند. اگر اين فيلم را ديده‌ايد،‌ صداي كمانچه كيهان كلهر را در آن شـنـيديد؟ بعد از اين‌ كه فيلم ساخته شد، هيچ اثري از «ازوالدو گوليف» و كيهان كلهر در فيلم نبود. اگر به سايتIMDB هم برويد مي‌بينيد كه موسيقي متن را «لو ژوربين» ساخته است و خودش و يك نفر ديگر هم ويولا و سنتور زده‌اند، اما آبان 1385 خبري منتشر شده بود كه مي‌گفت: «كلهر هم‌اكنون در اين كشور مـشـغـول ضـبـط قـطـعـاتـي بـه صـورت تكنوازي با ساز كمانچه است كه براي بخش‌هايي از اين فيلم توسط «ازوالدو گوليف» در نظر گرفته شده است.» و همين چند روز پيش هم خبردار شديم كه در آمريكا همراه با اركـسـتـر سـمـفـونـيـك شـيـكـاگـو قطعات موسيقي فيلم «جواني بدون جواني» را به صحنه برده است.حالا از همه اينها بگذريم،‌ كسي از شما از آذر سال 1384 بـه ايـن طـرف، كمانچه‌نوازي كيهان كلهر را از نزديك ديده است؟‌ منظورم از آخرين باري است كه او بـا مـحمدرضا شجريان،‌ حسين عليزاده و همايون شجريان در تالار كشور روي صحنه رفتند.كـيـهـان كـلـهر از اين گروه كه جدا شد،‌ ديگر هيچ كنسرتي در ايران برگزار نكرد، اما خاطره آن همكاري تا مدت‌ها براي مخاطبان موسيقي ايراني به جا ماند. بايد البته همين ‌جا قدرداني كرد از كسي كه ضبط را اخـــتــــراع كــــرد و گــــذاشــــت كــــه مــــوســيــقــــي مــســــافــــر سرزمين‌هاي بسياري شود. حسين عليزاده درباره آن همكاري گفته است: «واقعا اين دوره همكاري، حس و حـال خـوبي براي همه ما داشت و ما واقعا به هم احساس نزديكي و دوستي مي‌كرديم. اگر آن كار را شـروع كـرديـم به دليل همان احساس نزديكي بود و اگـر هـم تـمـام شـد بـاز بـه دلـيـل حـفظ آن دوستي بود. دلـمـان نـمـي‌خـواسـت كـه كـارمـان به كاري روزمره و تكراري تبديل شود و مردم صرفا به خاطر اين كه چند اسـم را كـنـارهـم مي‌بينند. به كنسرت ما بيايند. در آن گــروه تــا جــايـي كـه مـوسـيـقـي مـا را ارضـا مـي‌كـرد، بـه كـارمـان ادامـه داديـم و بـعد هر كدام از ما بيشتر سعي كرديم به فعاليت‌هاي شخصي خودمان برسيم. بويژه ايـــن كـــه هــمـــه مـــا افـــراد گـــرفـتــاري بــوديــم و بــايــد بــه مسووليتمان در پروژه‌هاي ديگر مي‌رسيديم.»در اين مدت شايد شرايط اجراي موسيقي در ايران بــراي كـلـهــر فـراهـم نـبـوده كـه او را وادار بـه اعـتـراض نــســبـــت بـــه ايـــن شـــرايـــط كـــرده اســـت: «شــمـــا ديــگـــر نوازنده‌اي را نمي‌بينيد كه بيايد و فقط يك ساعت‌ ساز تـنـهـا بزند. گروه‌ها بيشتر قطعاتي را اجرا مي‌كنند كه مـعـمـولا همراه خواننده است. در اين ‌ميان، حتي در مـوسـيـقـي آوازي نـقش ساز و آواز كمرنگ‌تر شده و معمولا جاي خود را به قطعاتي كه با استفاده بيش از حد از سازهاي كوبه‌اي اجرا مي‌شوند، داده كه فقط در صـدد ايـجـاد هـيـجـان هـسـتـنـد تـا لـمس كردن روح مـخـاطب. در حالي ‌كه شخصيت موسيقي ايراني در تكنوازي، دونوازي و در رشته موسيقي با كلام در ساز و آواز نهفته است. حال اگر كار گروهي ارائه مي‌شود آن هم رشته‌اي ديگر است و دنبال‌كنندگان بيشتري دارد، خـوب مـي‌شـد كـه بـخـش‌هـاي مـهم‌تري هم به تـكـنوازي اختصاص داده مي‌شد، اما سليقه موسيقي عـامـه سـلـيـقـه‌اي اسـت كـه مـوسـيـقـيـدانـان را بـه اشـتـبـاه انداخته است.»با اين همه، كلهر گروه كوچكي هم در ايران دارد كــه از نــوازنــدگـانـي كـه چـنـد سـالـي اسـت بـا آنـهـا كـار مي‌كند، تشكيل شده و اتفاقا دوست دارد كه با آنها در ايران به اجراي زنده موسيقي بپردازد، اما بعد از 3 سال دوري او از صحنه موسيقي در ايران، اين امكان هنوز ميسر نشده است.

ادامه نوشته